DAN

Photo by: Frida Engeset Løfoll

Han voks opp i tronge kår i et eldhus bak frabrikjen
Tidleg vart han tvinga te å spela i musikken
Han vart utvist i frå skulen, sprengte mat boksen me’ knall
Fekk aldri idrettsmerkje, kasta dødt me liten ball

Ingjen brydde seg om guten, han var ein utstøtt ulv i flokken
Og jentane dei lo tå han, dei ville ikkje ha han nokken
I øve fjorten år gjekk han Dan heilt åleina
heilt te den dagen han fekk dobbelpedaln’ på beina